به گزارش مشرق؛ اعتماد نوشت:
1- هر روز که به انتخابات ریاست و اعضای هیات‌رییسه فدراسیون فوتبال نزدیک می‌شویم، بیش از پیش با حجم تخلفات، بی‌قانونی‌های حساب‌شده، ساده گرفتن‌های غیرمسوولانه و مشکلات عمیق اقتصادی و مدیریتی در ساختار فوتبال ایران روبه‌رو می‌شویم. هیچ اتفاقی بدتر از این نبود که در گزارش مجلس، «فوتبال ایران» به فساد متهم و «رییس فدراسیون فوتبال ایران» نیز متهم ردیف اول اعلام شود. دراماتیک‌ترین پایان‌بندی برای فدراسیونی بود که به «خنده» معروف شد.
٢- رییس فعلی فدراسیون فوتبال ایران هیچگاه فکر نمی‌کرد روزی باید مقابل یک قاضی بنشیند و برای تصمیماتش، پلیتیک‌هایش، دستوراتش و انتخاب‌هایش توضیح بدهد. حالا باید بگوید چگونه بدون مجوزهای لازم از هیات‌رییسه‌اش، ١٢میلیون دلار به حساب یک تاجر ایرانی در دوبی واریز می‌شده تا این پول‌ها هزینه شود. حالا باید توضیح دهد چگونه وقتی مجمع فدراسیون فوتبال مصوب کرده تا فردی مسوول خزانه فدراسیون شود، یکی از بستگان، مسوول مالی فدراسیون می‌شود تا پول‌ها با امضای او هزینه شود. حالا باید درباره اتهام٤٧میلیارد فرار مالیاتی فدراسیون فوتبال ایران توضیح دهد که مربوط به یک قلم از فعالیت‌هاست.
٣- گفته می‌شود آخرین شاهکار فدراسیون «فعلی» فوتبال ایران این است که حتی اساسنامه‌اش برخلاف اعلام رییس اسبق سازمان تربیت‌بدنی، مصوبه هیات دولت ندارد و آنها بدون اینکه اساسنامه را تصویب کنند، اعلام کردند که آن را در جلسه هیات وزیران تصویب کردند. مشخص نیست علت این بی‌صداقتی چیست؟ همین می‌شود که رییس فعلی فدراسیون فوتبال، برآیند همان مدیریت در آن روزها می‌شود و سرنوشتش به سرنوشت بسیاری از مدیران آن روزها گره می‌خورد و محاکم قضایی بهترین داور برای اتهام‌ها می‌شود. فوتبال حتی در روزهایی که محمد دادکان از کار برکنار شد و نهادهای بازرسی و قضایی، برگ به برگ پرونده‌های فدراسیون را ورق می‌زدند، چنین حال و روزی نداشت. سرخورده، کوچک شده و «متهم ردیف اول در بحث فساد».
٤- اما غم‌انگیزتر از همه اینها، میراثی است که برای رییس آینده فدراسیون فوتبال باقی می‌ماند؛ میراثی از بدهی‌ها، مشکلات ساختاری، دعواهای مدیریتی و پیگیری‌های قانونی از مدیریت گذشته. درحقیقت خرابه‌ای از فدراسیون، به یادگار برای هر فردی که جایگزین علی کفاشیان شود باقی می‌ماند. صندلی ریاست فدراسیون فوتبال کوچک شده است. هر روز برگ تازه‌ای از سوءمدیریت منتشر می‌شود و دودش به چشم فوتبال و طرفداران می‌رود. وضعیت امروز نتیجه مدیریت دیروز است. بدون نظارت، بدون پیگیری، بدون حس مسوولیت‌پذیری.
1- هر روز که به انتخابات ریاست و اعضای هیات‌رییسه فدراسیون فوتبال نزدیک می‌شویم، بیش از پیش با حجم تخلفات، بی‌قانونی‌های حساب‌شده، ساده گرفتن‌های غیرمسوولانه و مشکلات عمیق اقتصادی و مدیریتی در ساختار فوتبال ایران روبه‌رو می‌شویم. هیچ اتفاقی بدتر از این نبود که در گزارش مجلس، «فوتبال ایران» به فساد متهم و «رییس فدراسیون فوتبال ایران» نیز متهم ردیف اول اعلام شود. دراماتیک‌ترین پایان‌بندی برای فدراسیونی بود که به «خنده» معروف شد.
٢- رییس فعلی فدراسیون فوتبال ایران هیچگاه فکر نمی‌کرد روزی باید مقابل یک قاضی بنشیند و برای تصمیماتش، پلیتیک‌هایش، دستوراتش و انتخاب‌هایش توضیح بدهد. حالا باید بگوید چگونه بدون مجوزهای لازم از هیات‌رییسه‌اش، ١٢میلیون دلار به حساب یک تاجر ایرانی در دوبی واریز می‌شده تا این پول‌ها هزینه شود. حالا باید توضیح دهد چگونه وقتی مجمع فدراسیون فوتبال مصوب کرده تا فردی مسوول خزانه فدراسیون شود، یکی از بستگان، مسوول مالی فدراسیون می‌شود تا پول‌ها با امضای او هزینه شود. حالا باید درباره اتهام٤٧میلیارد فرار مالیاتی فدراسیون فوتبال ایران توضیح دهد که مربوط به یک قلم از فعالیت‌هاست.
٣- گفته می‌شود آخرین شاهکار فدراسیون «فعلی» فوتبال ایران این است که حتی اساسنامه‌اش برخلاف اعلام رییس اسبق سازمان تربیت‌بدنی، مصوبه هیات دولت ندارد و آنها بدون اینکه اساسنامه را تصویب کنند، اعلام کردند که آن را در جلسه هیات وزیران تصویب کردند. مشخص نیست علت این بی‌صداقتی چیست؟ همین می‌شود که رییس فعلی فدراسیون فوتبال، برآیند همان مدیریت در آن روزها می‌شود و سرنوشتش به سرنوشت بسیاری از مدیران آن روزها گره می‌خورد و محاکم قضایی بهترین داور برای اتهام‌ها می‌شود. فوتبال حتی در روزهایی که محمد دادکان از کار برکنار شد و نهادهای بازرسی و قضایی، برگ به برگ پرونده‌های فدراسیون را ورق می‌زدند، چنین حال و روزی نداشت. سرخورده، کوچک شده و «متهم ردیف اول در بحث فساد».
٤- اما غم‌انگیزتر از همه اینها، میراثی است که برای رییس آینده فدراسیون فوتبال باقی می‌ماند؛ میراثی از بدهی‌ها، مشکلات ساختاری، دعواهای مدیریتی و پیگیری‌های قانونی از مدیریت گذشته. درحقیقت خرابه‌ای از فدراسیون، به یادگار برای هر فردی که جایگزین علی کفاشیان شود باقی می‌ماند. صندلی ریاست فدراسیون فوتبال کوچک شده است. هر روز برگ تازه‌ای از سوءمدیریت منتشر می‌شود و دودش به چشم فوتبال و طرفداران می‌رود. وضعیت امروز نتیجه مدیریت دیروز است. بدون نظارت، بدون پیگیری، بدون حس مسوولیت‌پذیری.
